شعر عطار در ستایش خداوند

آفرین جان آفرین پاک را

آنکه جان بخشید و ایمان خاک را

عرش را بر آب بنیاد او نهاد

خاکیان را عمر بر باد او نهاد

آسمان را در زبردستی بداشت

خاک را در غایت پستی بداشت

آن یکی را جنبش مادام داد

وان دگر را دایما آرام داد

آسمان چون خیمهٔ برپای کرد

بی ستون کرد و زمینش جای کرد

کرد در شش روز هفت انجم پدید

وز دو حرف آورد نه طارم پدید

شعر سیمرغ از عطار نیشابوری

 

ابتدای کار سیمرغ ای عجب

 

 

جلوه‌گر بگذشت بر چین نیم شب

 

 

در میان چین فتاد از وی پری

 

 

لاجرم پر شور شد هر کشوری

 

 

هر کسی نقشی از آن پر برگرفت

 

 

هر که دید آن نقش کاری درگرفت

 

 

آن پر اکنون در نگارستان چین‌ست

 

 

اطلبو العلم و لو بالصین ازین‌ست