شعر آفتاب می شود از فروغ فرخزاد

نگاه کن که غم درون دیده ام

چگونه قطره قطره آب می شود

چگونه سایهء سیاه سرکشم

اسیر دست آفتاب می شود

نگاه کن

تمام هستیم خراب می شود

شراره ای مرا به کام می کشد

مرا به اوج می برد

مرا به دام می کشد

نگاه کن

تمام آسمان من

پر از شهاب می شود

شعر به علی گفت مادرش روزی از فروغ فرخزاد

علی کوچیکه 

علی بونه گیر 

نصف شب از خواب پرید 

چشماشو هی مالید با دس 

سه چار تا خمیازه کشید 

پا شد نشس 

چی دیده بود ؟

چی دیده بود ؟

خواب یه ماهی دیده بود 

یه ماهی انگار که یه کپه دو زاری